Een moestuin in Zweden; nooit saai

Deze week weer een update vanuit de moestuin. In het blog van 14 mei schreef ik al over de start van het moestuinseizoen en de uitbreiding van de bakken. Ik kreeg meerdere vragen over hoe het er nu uitziet. En in dit geval zeggen beelden echt meer dan 1000 woorden. Dus behalve lezen kun je deze week ook kijken naar een soort vlog-versie van het blog. Bekijk de video hier.

Geen saaie lente

Net zoals de winter heel anders was dan de vorige, is ook deze lente niet te vergelijken. Vorig jaar hadden we haast geen lente, maar meteen zomer. Voor de moestuin was dat erg fijn. Dit jaar bleef het wat langer koud. Half mei dacht ik dat we de nachtvorst wel gehad hadden, dus plantte ik veel voorgezaaide planten buiten. En dat ging goed! We tikten zelfs al een keer de 25 graden aan en niets leek nog mis te kunnen gaan. Toch?

Maar toen kwam de wind, heel veel wind. Een week lang heeft het flink gewaaid en zelfs gestormd. Die arme, dunne plantjes hebben het zwaar gehad. Vooral de broccoli kreeg het flink te verduren. En op 22 mei ging het ineens weer richting het vriespunt en viel er zelfs natte sneeuw!

Alles begint te groeien

Eind mei en begin juni wisselden zon en regen elkaar af en dat is gelukkig perfect voor de tuin. Alles begint nu goed omhoog te schieten. De aardappels die ik gepoot heb, zijn inmiddels mooie planten geworden. Ik had gelezen dat het goed is om extra potgrond onder de plant te leggen en de grond op te hogen. Zo voorkom je dat er groene aardappels ontstaan door te veel licht en het zou de plant stimuleren om nog meer aardappelen te laten groeien. Dus dat doen we dan maar braaf!

Ook de sperziebonen en peultjes beginnen mooi te groeien en willen graag klimmen. Dus de rekken konden ook weer de grond in. De rabarber groeit ook weer super en die kan ik een dezer dagen gaan oogsten. Daar maken we weer lekkere jam van. En gelukkig zijn de nieuwe courgettezaden ook opgekomen!

Maar niet alles is een succes. De pompoen trok de Zweedse lente echt niet, en de drie plantjes die ik had, hebben al snel het loodje gelegd. En dat terwijl ik ze op de koude dagen en nachten nog goed had ingepakt. In plaats daarvan heb ik bloemkool gezaaid. En omdat ik nog wat ruimte over had, ook spruitjes en witte kool. Ik heb ze direct buiten gezaaid, en ze beginnen nu mooi op te komen. Wat sterkere groenten die hopelijk beter tegen het Zweedse klimaat kunnen. Pompoen gaan we maar weer proberen als we een kas hebben.

Onkruid

Wat ook heel goed groeit, is het onkruid. Het lijkt wel twee keer zoveel als vorig jaar. Dus flink wieden! De kinderen helpen mee. Ze plukken iedere dag paardenbloemen om de steel als rietje te gebruiken. De eerste slok is een beetje bitter, maar dat deert ze niet. Een paardenbloemrietje is veel te leuk. De (jonge) bladeren pluk ik regelmatig voor in de salade of op een broodje kaas. De smaak lijkt een beetje op rucola. Van de bloemen maak ik thee: even wassen, in een mok doen en dan kokend water erbij. Ook de wortel schijn je te kunnen gebruiken voor thee en is heel gezond, maar dat moeten we nog een keer proberen. Ik ben eerst gaan experimenteren met brandnetel. Dit jaar maakte ik voor het eerst thee van de toppen. De blaadjes heb ik gedroogd in de oven, en dat werkt goed.

Nu alleen nog netten regelen voor als alles straks echt mooi groot is. Dit jaar wil ik graag wél de boerenkool oogsten en voorkomen dat de herten alles opeten. En ook de aardbeien waren vorig jaar erg in trek bij de vogels.

Een moestuin in Zweden is dus nooit saai. Genoeg te doen, maar voor een goed doel! Hopelijk plukken we straks de vruchten én de groenten ervan.

Lees ook onze andere verhalen

• 
  Zweeds leren met SFI: We zijn klaar! Maar wat nu?
  door Maaike Hartgers
• 
  Een moestuin in Zweden; nooit saai
  door Maaike Hartgers
• 
  Een meerdaagse kanotocht in Zweden – mijn ervaring en tips
  door Sebastiaan Zwarts