Dit is een blog met het verhaal van voor onze emigratie naar Zweden. Een heel ander avontuur. Ik zou er een boek over kunnen schrijven, maar ik probeer het kort te houden 😉
De start van onze wereldreis met kinderen
Het is eind juni 2022. Sebas en ik zitten bij de notaris om de overdrachtspapieren van ons huis te tekenen. De laatste stap en dan gaat ons avontuur beginnen. We gaan op reis voor onbepaalde tijd. Een wereldreis samen met onze twee kinderen van op dat moment 4 en 6 jaar oud. Na het tekenen bij de notaris rijden we naar mijn ouders. We hadden de kinderen bij hun gebracht zodat ze nog een laatste keer konden oppassen. We lunchen samen nog even en dan is dat onvermijdelijke moment daar. Afscheid nemen. We stappen in ons kleine Toyota Aygo-tje en rijden de straat uit. Huilend wel te verstaan, want wat is dat afscheid nemen toch moeilijk. Het grootste nadeel van dit hele avontuur.
Als de tranen een beetje opgedroogd zijn, beginnen die vlinders in de buik weer te kriebelen. Want ons avontuur is nu echt begonnen! We rijden naar onze eerste overnachtingsplek vlak bij Eemshaven. Daar nemen we de volgende ochtend de boot richting Noorwegen. Toen we de knoop doorhakten en besloten op wereldreis te gaan wilden we niet alles van te voren vastleggen. We zouden wel zien welke landen we zouden gaan bezoeken. Maar hoe we zouden beginnen, dat was al snel duidelijk. We gaan naar de Noordkaap. Via Noorwegen omhoog en via Finland en Zweden weer terug.
Op naar de Noordkaap
Als we in Noorwegen aankomen, gaan we gelijk op volle vaart de toerist uithangen. We beklimmen de Preikestolen. Best een uitdaging met kinderen, maar we komen boven en wat een geweldig uitzicht! Maar man wat hoog. Als moeder krijg ik gelijk last van de kinderen-bij-hoogte-vrees (vast herkenbaar voor andere ouders. Vreselijk met je kinderen langs enorme afgronden).
En zo bekijken we nog veel meer plekken. Daarna begint het te regenen. Heel veel te regenen en dagen lang. Maar misschien niet zo verkeerd. Even een paar dagen pas op de plaats, want wat is het een bizarre tijd geweest de afgelopen tijd. We hebben letterlijk afscheid genomen van alles. Van ons huis, onze spullen, onze banen, school, zwemles, grote vrienden en kleine vrienden en natuurlijk onze familie. Even een moment om dat een beetje te proberen te verwerken is niet verkeerd.
We trekken verder naar het noorden en het weer wordt steeds beter. We genieten van de prachtige Noorse natuur. Vooral boven de poolcirkel wordt het steeds mooier. Het is inmiddels zomer en ’s nachts wordt het niet meer donker. Extra lange dagen dus om al die mooie plekken te bezoeken. En dan is het zover. Na 40 dagen rijden, komen we aan bij de noordkaap. Het voelt echt als een mijlpaal.
Finland, Zweden en Denemarken
En dan weer terug. Eerst Finland in. Behalve in Helsinki zijn we nog nooit in Finland geweest. Maar wat een fijn land ook. En daarna via Zweden weer naar onderen. Met een dubbel gevoel verlaten we de noordelijke landen weer. Want wat voelen we ons alle 4 hier fijn. Op dat moment weten we nog niet dat we iets langer dan een jaar later hier gaan wonen. Maar eerst gaat de wereldreis verder.
We blijven twee weken in Denemarken samen met mijn ouders. Heel fijn om elkaar weer te kunnen zien en twee weken intensief met elkaar door te kunnen brengen, nadat we elkaar zo lang hebben moeten missen. In Denemarken waren we nog nooit eerder op vakantie geweest. Want heel eerlijk, dachten wij altijd dat het een beetje een suf land was. Net zo plat als Nederland en niet van die mooie natuur zoals in de rest van Scandinavië. Maar we worden verrast! Leuke dorpjes, mooie stranden, fijne bossen en de mooiste zonsondergangen.
Wilde dieren spotten in Zuid-Afrika
Na die twee weken rijden mijn ouders en wijzelf weer even terug naar Nederland. We zien snel wat vrienden en familie en laten onze auto dan heel even staan. Met het vliegtuig gaan we verder. Van het hoge noorden naar het zuiden. We gaan naar Zuid-Afrika! Ook hier een prachtige natuur. We kijken onze ogen uit. Vooral alle dieren maken indruk. Van mooie landdieren als olifanten, neushoorns, giraffen en leeuwen tot walvissen, zeehonden en dolfijnen in de zee. Het is hier echt genieten. Maar tegelijkertijd is het een land met een beladen geschiedenis en nog steeds heel veel contrasten. Wat een ervaring.
De warmte op Curaçao
Na Zuid-Afrika besluiten we weer terug te vliegen naar Nederland voor weer een kort bezoek. En daarna vliegen we door naar Curaçao. Iets heel anders, maar een mooi startpunt voor een reis door midden Amerika. Althans, dat was ons idee op dat moment.
Het is november 2022 en in Curaçao is het volop regenseizoen. Wat is het er warm! Door de hoge luchtvochtigheid en het gebrek aan wind, zijn we er achteraf gezien net op het verkeerde moment. Zolang je in het water bent, is het leven goed. Voor de kinderen gaat er een compleet nieuwe wereld voor ze open. Ze leren snorkelen en kijken hun ogen uit onder water. Sebas en ik genieten ook van de onderwaterwereld, maar nog meer om de kinderen zo te zien genieten.
Maar je moet soms ook uit het water en dan is het warm. Daar doen we het alle 4 niet zo goed op merken we. De kinderen hebben ineens veel meer ruzie en ook Sebas en ik hebben een korter lontje. Weten we wel zeker dat we nu nog naar andere landen willen met hetzelfde klimaat? We besluiten ons plan te wijzigen. We kijken waar we vanuit Curaçao nog meer naar toe kunnen. De keus is snel gemaakt; Canada! Want daar staat de winter voor de deur.
Zieke kinderen
Net voordat we wilden vertrekken worden de kinderen ziek. Eva begint met koorts, overgeven en totaal geen energie meer. Omdat het zo warm is en ze amper wil eten en drinken, moeten we voor het eerst ook de dokter bezoeken. Dan is het toch wel heel fijn dat je dezelfde taal spreekt op dit eiland. We hebben een fijne dokter die ons goed advies geeft. Verder is het gewoon uitzieken.
Maar zo ziek als Eva is, kan ze niet vliegen. Van de dokter krijgen we een verklaring dat Eva te ziek is om te vliegen en met die verklaring kunnen we kosteloos onze vliegtickets en hotels omboeken. We besluiten een week later te gaan, want we zagen de bui al een beetje hangen. Ook Tijn wordt ziek en zo zitten we ook de laatste week op Curaçao voornamelijk binnen in ons appartement. Maar beter worden is nu het belangrijkste en gelukkig knapt ook Tijn weer goed op. Precies voordat we moeten vliegen is zijn koorts over.
Op naar Canada!
En dus kunnen we vertrekken naar Canada. Met 5 graden staan we op Toronto airport te wachten op de shuttle bus naar ons hotel. Wat heerlijk. We blazen wolkjes en genieten van het feit dat we kunnen bewegen zonder dat het zweet je aan alle kanten uitbreekt.
Toch moeten we ons wel even voorbereiden op deze kou. We hebben namelijk geen winterjassen en andere winterkleding bij ons. De eerste stop wordt dus de plaatselijke Decathlon. Een hele kar wordt gevuld met winterkleding, accessoires zoals handschoenen en mutsen en snowboots. En dan zijn we er klaar voor. We bezoeken de Niagara watervallen en maken mooie wandelingen. Na een week nemen we een binnenlandse vlucht naar het westen van Canada, naar Calgary.
Magische winter
Hier wordt het serieus winter en het is onbeschrijfelijk mooi. We rijden richting Canmore. Daar verblijven we twee weken in een appartement. Dit ligt vlak bij het nationale park Banff. Het is hier zo ontzettend mooi. De bergen, de sneeuw, de dieren. Echt alles. We genieten hier volop. En we kunnen echte winterse activiteiten ondernemen zoals schaatsen en skiën. Wat een ervaring.
Om het nog romantischer te maken is alles ook nog eens verlicht met kerstlampjes want de feestdagen staan voor de deur. We bezoeken de kerstman en gaan kijken bij de holiday train. Een compleet verlichte trein dat het hele land doorrijdt om geld op te halen voor het goede doel.
Zelf vieren we kerst een stukje verderop. Op een nieuwe plek. In Golden. We sneeuwen letterlijk in en het is -32 graden onder nul. Maar de wereld is hier zo ongelofelijk mooi. Vanuit ons appartement ploeteren we door de sneeuw en genieten we van onze witte kerst.
Voor oud en nieuw rijden we weer naar Calgary. We steken met de kinderen sterretjes af met uitzicht op de skyline van Calgary en gaan vroeg ons bed in. In Nederland is het nieuwe jaar toch al begonnen, dus tot middernacht wakker blijven om iedereen gelukkig nieuwjaar te wensen hoeft niet. En wij moeten de volgende dag heel vroeg op. We vliegen namelijk weer terug naar Nederland.
Weer verder in (Zuid-)Europa
In Nederland kunnen we weer wat mensen zien en een gelukkig nieuwjaar wensen. Daarna halen we ons autootje op en gaan we eerst naar Duitsland vlakbij de Nederlandse grens. Onze kleine auto was namelijk niet berekent op de wasboxen in Denemarken. De borstels waren er met iets teveel geweld overheen gegaan. Het resultaat was een kapotte ruitenwisser motor. Deze moest dus eerst vervangen worden.
Met een nieuw motortje konden we weer op pad. Dit keer naar het zuiden van Europa. We begonnen in Spanje en daarna door naar Portugal. In dit land vroegen we ons voor het eerst af of dit een land is waar we zouden willen wonen. Vooral de westkust van Portugal vonden we prachtig. We kijken op een site waar huizen te koop staan en besluiten eens naar één van deze huizen te rijden. Uiteindelijk kunnen we het niet vinden en Sebas en ik krijgen beiden spontaan een knoop in onze maag. Nee, onze reis is nog niet klaar. We gaan verder.
De mooie Balkan
Na Portugal rijden we Spanje weer in en stappen we in de haven van Barcelona op de boot naar Italië. Vanuit daar rijden we naar de balkan. Daar bezoeken we Kroatië, Bosnië-Herzegovina, Montenegro, Servië en Slovenië. Ook in deze landen kijken we onze ogen weer uit. Wat is het hier mooi! En wat zijn de mensen gastvrij en vriendelijk. Vooral de natuur in Montenegro steelt ons hart. Maar al die landen hebben ook een rauw randje. Nog niet eens zo heel lang geleden was het allemaal Joegoslavië totdat er een wrede oorlog uitbrak. De sporen van de oorlog zijn nog op heel veel plekken zichtbaar. Niet een plek om ons te vestigen, maar zeker landen waar we nog wel eens terug willen komen.
Engeland, Schotland en Ierland
Inmiddels is het 20 juni 2023. Het wordt warmer in de onderste helft van Europa en dat is voor ons het moment om het wat hogerop te zoeken. We rijden onze auto ‘le Shuttle’, in. Deze trein brengt ons via een tunnel op de zeebodem van Frankrijk naar Engeland. Daar maken we wederom een prachtige reis door Engeland, Schotland en Ierland. We wanen ons in een Harry Potter wereld en genieten van de verrassende kustlijnen in Ierland en west Engeland. Aan het eind van deze rondreis wordt ons nieuwe nichtje geboren en gaan wij dus opnieuw weer even naar Nederland om kennis te maken.
IJsland
In Europa hebben we inmiddels al heel veel landen bezocht en Amerika staat nog heel hoog op het lijstje van Sebas. We besluiten daarom weer de oceaan over te steken, maar met een mooie tussenstop op IJsland. Sebas en ik zijn daar samen al eens eerder geweest en dat was liefde op het eerste gezicht. Heel fijn om weer op dit prachtige eiland te zijn!
Amerika
En dan door naar Amerika. Na een paar dagen New York vlogen we naar Denver en haalden we daar een huurauto op. Het was tijd om de Amerikaanse natuurparken te gaan ontdekken. Ongelofelijk indrukwekkend, maar het reizen werd ook intensief. We zaten veel meer in de auto en sliepen voornamelijk in motels. Ook gezond eten is in dit land een uitdaging en we missen een eigen keuken.
Op een gegeven moment huren we toch voor een paar dagen een Airbnb. Wat verder van de parken af, maar heel fijn om weer even een soort van thuis te hebben. En wat een fijn huis. Zo fijn zelfs dat hierdoor bij ons allemaal het verlangen naar een eigen huis begon op te spelen. Precies op het moment dat we ook moesten gaan kiezen wat onze volgende bestemming zou gaan worden. Veel mooie landen kwamen voorbij, maar het enthousiasme voor een nieuwe bestemming dat we tot die tijd altijd hadden was weg.
En toen kwam er een nieuw plan
We besloten naar ons gevoel te luisteren en op zoek te gaan naar een nieuw thuis. Dat dit niet in Nederland zou zijn, was al heel lang duidelijk voor ons. We wilden dichter bij de natuur wonen, onze tijd zelf kunnen blijven indelen en nog steeds zoveel mogelijk tijd als gezin doorbrengen. En niet moeten werken om de hypotheeklasten te kunnen betalen bijvoorbeeld. Eigenlijk niet weer terug naar die ‘ratrace’. Het zou dus een ander land worden. Welk land dat zou worden, was niet heel lang nadenken: Zweden. Het land van de uitgestrekte natuur en de rust. Een land met echte winters en niet te warme zomers. Én het land waar we ons allemaal heel fijn voelen.
Op naar Zweden
En dus begon op 14 september 2023 in dat fijne huis in Amerika de zoektocht naar een huurhuis in Zweden. Die vonden we heel snel. En zo stonden we opeens al appent in een lokale Walmart de boel te regelen met onze aanstaande huurbaas. Op 11 oktober vlogen we terug naar Nederland. Na wat bezoekjes pakten we onze winterkleding weer in de Aygo en reden we 17 oktober Zweden in.
1 jaar en 4 maanden reisde we in totaal rond en maakten we onze wereldreis met kinderen. Meer dan 450 dagen samen zijn. Meer dan 20 landen bezocht. En meer dan 110.000 km afgelegd. Wat een ervaring. Herinneringen die we de rest van ons leven mee zullen nemen en zullen koesteren. En nu? Nu gaat een nieuw avontuur beginnen; we gaan een leven opbouwen in Zweden.
Wil je precies weten waar we tijdens onze wereldreis met kinderen zijn geweest? Kijk dan op Polarsteps of bekijk onze stories terug op Instagram.
0 reacties